Zaterdag 20 juni: Jazzconcert GIDEON TAZELAAR TRIO, aanvang 21.00 uur, entee € 15,- / 10,-
(foto's PR Jazz).
Recensie:
Ouderwets goed concert van Gideon Tazelaar Trio
Op 20 juni markeerde het concert van het Gideon Tazelaar Trio in Artishock het moment van een vurig gehoopte heropening van het concertseizoen en tegelijkertijd een afsluiting van een deels in het water gevallen seizoen want het zomerreces is nabij. Het Gideon Tazelaar Trio bleek de ideale uitsmijter.
Meestertrompettist Wynton Marsalis had in een interview in het Volkskrant Magazine al hoog opgegeven van de piepjonge tenorsaxofonist Gideon Tazelaar. Tazelaar kreeg les van Marsalis aan de prestigieuze Juilliard School of Music in New York. Volgens Marsalis valt Tazelaar op door zijn fraaie toon, eigen geluid en techniek. Dat er een nieuwe ster was verschenen aan het muzikale firmament was van stond af aan duidelijk in Artishock. Overigens was de jonge tenorsaxofonist daarbij veel dank verschuldigd aan zijn eminente begeleiders: slagwerker Joost Patocka en contrabassist Clemens van der Feen. Met zijn drieën wisten ze ondanks de geringe mankracht een orkestraal geluid te produceren. Tazelaar lijkt net als zijn leermeester Wynton Marsalis een liefhebber van de klassieke jazz van musici als Thelonious Monk, Miles Davis, Duke Ellington en Charles Mingus. De geest van heldentenoristen als Sonny Rollins, Coleman Hawkins en Ben Webster werd vaardig over het Gideon Tazelaar Trio, een muzikaal anachronisme dat verrassend genoeg modern aandeed. Tazelaar klinkt elegant en licht theatraal en legt een verbluffende souplesse aan de dag.
Het openingsnummer “What a little moonlight can do” dat de meesten goed kennen van de uitvoering van Billie Holiday, zette meteen de toon. Het concert bleek één langdurig hoogtepunt met nummers als “More than you know” van Billy Strayhorn, “All too soon” van Duke Ellington en “How High the Moon” dat ons aan Ella Fitzgerald en Charlie Parker doet denken. Met het prachtige “Body and Soul” werd het concert afgesloten maar een toegift was onvermijdelijk. Het werd “Quasimodo” van Charlie Parker.
Er mochten maar dertig bezoekers naar binnen. Tazelaar heeft dertig nieuwe muzikale vrienden gemaakt. Vast en zeker!
Michiel van Ree
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Gelukkig kunnen wij dit seizoen toch nog afsluiten met een concert!
N.B.:
I.v.m. de Corona-maatregelen is het verplicht om te reserveren; betalen aan de kassa met pin.
Aangezien er max. 30 bezoekers aanwezig mogen zijn, is er een beperkt aantal stoelen beschikbaar; dus wees er snel bij! Graag ook even doorgeven of de zitplaatsen naast elkaar (kunnen) zijn; dit i.v.m. de indeling van de zaal.
EERSTE 'POST PANDEMISCH' CONCERT BIJ ARTISHOCK DOOR GIDEON TAZELAAR.
Na drie maanden doodse stilte bij jazzpodium Artishock wordt die stilte meer dan aangenaam verbroken door het Gideon Tazelaar Trio. Aan hem en zijn trawanten de taak om met remediërende klanken de toehoorders tot verrukking te brengen.
Tenorsaxofonist Tazelaar (1997) was er vroeg bij. Op zijn elfde maakte hij al zijn opwachting op North Sea Jazz en op zijn veertiende werd hij toegelaten tot de bacheloropleiding van het Amsterdams Conservatorium. Hij had, zo jong als hij was, invalbeurten bij het Jazz Orchestra van het Concertgebouw en bij het New Cool Collective. In 2018 is hij cum laude afgestudeerd aan het conservatorium. Waarachtig de contouren van een wonderkind! Zijn horizon verbreden en zijn blik verruimen deed hij bij het Juilliard in New York waar grootheden als Miles Davis en Astor Piazzolla onderricht kregen. Ook Yo-Yo Ma en Thelonious Monk werden daar geschoold. De saxofonist George Coleman en trompettist Wynton Marsalis waren daar zijn muzikale mentors. Tazelaar lijkt een luchtbrug te onderhouden tussen New York en Nederland. In een recent interview met de Volkskrant merkte Wynton Marsalisop dat hij Gideon zeer inspirerend vindt!
In Nederland deelde hij het podium met onder anderen Benjamin Herman en Peter Beets. Het lijkt allemaal niet op te kunnen voor Gideon Tazelaar. Ook speelde hij samen met zangeres Anna Serierse die haar wortels in Soest heeft liggen. Wie naar Tazelaar luistert hoort een ongelooflijke souplesse en een heerlijk stevige toon die aan Sonny Rollins doet denken. Wellicht krijgen we stukken van Rollins te horen. De begeleiders van Tazelaar zijn ook al geen onbekenden. Bassist Clemens van der Feen kennen we van de Chambertones met gitarist Jesse van Ruller en klarinettist Joris Roelofs. Drummer Joost Patocka werkte onder anderen samen met Piet Noordijk, pianist Ruben Hein en bassist Ernst Glerum. Hij geeft les aan Codarts (conservatorium) in Rotterdam. De begeleiders van Gideon Tazelaar weten van wanten en lijken de ideale muzikale handlangers van een buitengewoon getalenteerde en ook nog eens piepjonge tenorsaxofonist.
Meer info over Gideon in zijn bio:
Bezetting:
Gideon Tazelaar - tenorsax
Clemens van der Feen - bas
Joost Patocka - drums.
