Huismeester

Wie kent hem niet, onze beminnelijke huismeester sinds jaar en dag? Hoe kan het ook anders: zijn ouders staan in 1967 aan de wieg van wat dan ‘Kunstenaarsvereniging Arti-Shock’ heet. De jeugd van Semmy Prinsen speelt zich af in een cirkel van maximaal 500 meter rondom het voormalige klooster: ‘Ik word helemaal blij als ik na vakanties de Petrus- en Pauluskerk weer zie.’

Na een jaar kunstacademie volgt hij een studie aan het conservatorium. Opgegroeid met jazzmuziek op de pick-up - vooral die uit de jaren vijftig – studeert hij jazz op zijn saxofoon. Eenmaal actief in Artishock adviseert zijn vader hem exposities en jazzconcerten te organiseren: ‘Die formule is feitelijk ongewijzigd.’ Dankzij zijn bezieling trekt Jazzpodium Artishock (inter)nationaal befaamde artiesten. Semmy kent heel cultureel Soest en andersom. 

In Artishock is hij als gastheer, agendabeheerder en invaller de vliegende kiep. Inkoop, opknappen, hand- en spandiensten, schoonmaak: hij regelt het. Uiteraard speelt hij ook zelf, op het eigen podium en elders met zijn bakfiets vol platen ‘Play it again, Sem’.

Tekenclub / open atelier

Haar eerste ervaring met Artishock staat Ineke Talen nog helder voor de geest. ‘Destijds kwam je binnen via de voordeur die nu de entree van Museum Oud Soest is. Ik kwam af op de cursussen die werden aangeboden en herinner me nog dat ik zo hartelijk werd ontvangen. Na verschillende cursussen besloot ik me aan te sluiten bij de Tekenclub.’

Sinds 2020 is de inmiddels gepensioneerde tekenlerares coördinator van deze werkgroep. We doen het met elkaar, zegt ze. ‘De een regelt wekelijks een model, anderen helpen met het klaarzetten van de ezels en stoelen.’ 

Elke tekenavond kent een vaste indeling: eerst enkele korte schetsen, later een paar langere. Iedereen tekent voor zichzelf en bepaalt zijn eigen materiaal: potlood, houtskool, acquarel-, acryl- of olieverf. Er wordt geen les gegeven, maar wie commentaar wil kan dat krijgen. In januari verzorgt de werkgroep de jaarexpositie, waarvan de opening altijd samenvalt met de nieuwjaarsreceptie. 

‘Het komt voor dat iemand soms een jaartje komt tekenen, maar de meeste zijn trouwe deelnemers. Mensen hechten waarde aan dit soort activiteiten.’

Tijdens Open atelier, elke vierde maandagochtend van de maand tussen 10 en 12 uur, neemt een naaktmodel een ‘lange stand’ aan, van ongeveer drie kwartier. 

Techniek

Grote kans dat je in Artishock Ot Jonkers tegen het lijf loopt, coördinator Techniek. Want voor én achter de schermen barst het pand van de techniek waaraan altijd wel íets gerepareerd, vervangen of vernieuwd moet worden. 

Elke werkgroep heeft een techneut en als coördinator houdt Ot het overzicht over wat er moet gebeuren als het gaat om licht, geluid, verwarming: wat niet eigenlijk? 

Vrijwel elke klus categoriseert hij als ‘leuk om te doen’ en ‘een hobbyding’. Maar onderschat de handige mannen niet, want wat zij doen is van hoog niveau. Neem bijvoorbeeld de temperatuur in de filmzaal. Die kan tegenwoordig per week via een app in de cloud worden voorgeprogrammeerd, om maar iets te noemen. 

Omdat hij ‘iets met jazz heeft’, maakt hij verder altijd de poster voor het maandelijkse jazzconcert. ‘Ik ben er tijdens de vier jazzactiviteiten per maand en bezoek vaak ook andere optredens. Ja en ik kom natuurlijk als er wat moet gebeuren.’ Kortom, grote kans dat je in Artishock Ot Jonkers tegen het lijf loopt.

Jazzpodium

Jazzpodium Artishock is een begrip. Al vijfenvijftig jaar weten (inter)nationaal befaamde artiesten hun weg naar Soest te vinden. ‘Er heerst een enorme goodwill onder muzikanten voor Artishock, vanwege het gebouw, de sfeer en  omdat ze hier gemakkelijk in contact komen met het publiek. Al die factoren maken dit een fijne plek om op te treden.’

Sinds 2020 is Marie José Tiemstra coördinator van de jazzwerkgroep, die ze omschrijft als een ‘goed geoliede club’. Haar werkgroep organiseert naast het maandelijkse jazzconcert ook twee jamsessies: een voor beginners en een voor gevorderden. Zelf is ze all round zangeres met een grote voorliefde voor jazz, folk en americana: ‘Ook amateurmuzikanten spelen hier graag, vanwege de huiskamersfeer en omdat hier zoveel kan.’   

Nederland mag dan het land zijn waar de meeste jazzfestivals worden georganiseerd, om genoeg en gevarieerd publiek te trekken vindt ze ‘best lastig’. ‘Jazz is een breed begrip en het aanbod is groot. Als podium moet je kunnen verrassen en dus steeds vernieuwen. Daarom bedenken en ontwikkelen wij als werkgroep nieuwe plannen en strategieën, ook op het gebied van sociale media.’

PodiumPlus

Andries Schokker is als Artishock-lid al twintig jaar zeer actief en behoort tot de groep mensen die de vereniging tot in de finesses doorgrondt. In bestuurlijk opzicht, maar ook vanwege zijn talrijke bijdragen aan verbouwingen, opknap- en verfbeurten. Na een keur aan functies mag zijn netwerk – ook buiten de vereniging – indrukwekkend worden genoemd. ‘Die bel ik wel even’, hoor je hem dan zeggen en vervolgens komt het voor elkaar. 

Tegenwoordig is Andries coördinator van de werkgroep PodiumPlus, die het gat probeert te dichten tussen jazz en blues: denk aan americana, bossanova, klezmer, westcoast of gipsy. ‘Goede bands genoeg, al hebben we een voorkeur voor regionale die een eigen publiek meebrengen.’ Zijn werkgroep boekt de band en is – zoals elke werkgroep - verantwoordelijk voor licht, geluid, techniek, PR, kaartverkoop en barbezetting rondom en tijdens het optreden. 

Voor bijzondere happenings, zoals Koningsdag, bereidt hij de subsidieaanvraag voor én regelt alles wat er op de stoep van Artishock gebeurt. ‘Dat is altijd weer een enorme organisatie waarbij we extra handen goed kunnen gebruiken.’

Zang

En hier hebben we ‘Mrs. Artishock’*, ook wel bekend onder de naam Jozé Rutten. Op deze plek als coördinator van de werkgroep Zang. Het zal je niet verrassen: dat vindt zij ‘niet veel werk’. 

In Artishock zingen twee koren: Het Nieuw Soester Koor en Kamerensemble ES Klein die worden begeleid door dirigente Norien Siemons. Tijdens de repetities leert zij de zangers van alles over stemtechniek en muzikaliteit. 

Het Nieuw Soester Koor telt twintig leden en zingt een breed repertoire aan meerstemmige liedjes, van klassiek tot en met pop, uit binnen- en buitenland. Kamerensemble ES Klein bestaat uit zes gevorderde amateurzanger(essen) die door originele samenzang hun muzikaliteit willen ontwikkelen. Af en toe geven ze een klein concert. Elk koorlid is ook lid van Artishock en met z’n allen betalen ze de dirigente. Nieuwe koorleden, en dan vooral bassen en tenoren, zijn welkom. 

‘Samen ontspannen, daar komt het op neer, want iedereen die zich bij een koor aansluit houdt van zingen. Ik kom er altijd blij vandaan.’ 

*Ook vicevoorzitter en interim-coördinator Filmhuis.

Blues / Pop

‘In onze werkgroep hangt een prettige sfeer. Je moet mensen verantwoordelijk maken voor wat ze leuk vinden, dat werkt het best. Iedereen vindt het fijn als het er relaxt aan toegaat. Vanaf het eerste uur verliep de samenwerking aangenaam en ik vind het een eer deze groep te mogen vertegenwoordigen.’

Inmiddels is Ton Dubbers al zo’n vijftien jaar actief in de Blues/Pop-werkgroep, waarvan de langste tijd als coördinator. Vrijwel maandelijks haalt zijn werkgroep een goede Nederlandse blues- of popband naar Soest, waar gemiddeld zo’n veertig tot zestig bezoekers op afkomen. ‘Als klein podium kunnen we geen hoge prijs voor een band betalen, maar het helpt dat muzikanten hier graag optreden. Het ongedwongen contact met het (deels vaste) publiek en ons wordt gewaardeerd.’ 

Vanwege zijn brede technische belangstelling maakt Ton ook al jaren deel uit van de werkgroep Techniek. Daarnaast heeft hij een passie voor muziek. ‘Als kind al wilde ik op feestjes zo dicht mogelijk bij de muziek zitten. Bij Artishock komen beide interesses op een positieve manier samen.’

Persberichten

Zij is al jaren verantwoordelijk voor een essentiële verenigingstaak: week in, week uit persberichten over Artishock-activiteiten redigeren en verzenden naar ongeveer tien lokale en regionale media. Zelf is Miek Waagmeester daarover zeer bescheiden, want ach, wat doet ze nou helemaal, zoveel stelt dat nou ook weer niet voor. Maar zeg nou zelf, zonder publiciteit valt vrijwel elke activiteit in duigen. 

‘Ik maak deel uit van het kopijgroepje van Artishock. Iedere werkgroep mailt ons kopij en foto’s over hun activiteit(en) van die maand voor het persbericht, de website en natuurlijk de ArtishockBerichten. Soms verander ik er iets aan, bijvoorbeeld als een tekst te lang is of de naam van de fotograaf ontbreekt.’ 

Over de verschillende media is Miek ronduit positief. ‘Vooral de Soester Courant is belangrijk voor Artishock, want als die iets mist komen er geheid minder bezoekers op af.’ Daarom volgt zij alle persuitingen zo goed mogelijk en als er over een belangrijke activiteit niet of verkeerd is gepubliceerd dan belt ze erachteraan. Maar gelukkig gaat het bijna altijd goed, benadrukt ze.

Tegenlicht Meet Up

Op een avond kijken Ties de Ruijter en zijn vriendin naar een Tegenlicht Meet Up-uitzending. Die gaat over ‘bullshitjobs’, over mensen die over hun eigen werk zeggen: ik heb geen idee wat ik doe en of ik iets toevoeg aan de maatschappij. Tegenlicht Meet Up-uitzendingen van de VPRO zijn bedoeld om lokaal discussies aan te zwengelen. Wie dat wil mag zo’n uitzending gratis vertonen om er daarna met de deelnemers over in gesprek te gaan. 

‘Tijdens die bullshitjobs-uitzending dacht ik: laten we Meet Up-debatten introduceren bij Artishock, daar is een bioscoop en een zaal. Semmy riep meteen: kom maar! Debatavonden als deze passen bij hoe ik Artishock zie. Hier organiseren mensen activiteiten die zij zelf de moeite waard vinden.’

Tijdens de laagdrempelige Tegenlicht-bijeenkomsten (ook over genderfluïditeit en reclame in de openbare ruimte) wordt het publiek geacht mee te praten. ‘Niet dat je luisterend achterover hangt, maar dat je je verdiept in het standpunt van anderen: hoe denk jij?’ Onderwerpen genoeg, zegt hij, maar helaas zijn vanwege Covid een aantal debatten gecanceld. ‘Gelukkig biedt het komende seizoen nieuwe mogelijkheden.’ 

Vormgeving

Bedrijfslogo’s, huisstijlen, banners en jaarverslagen: Mayke Brands draait er haar hand niet voor om die vorm te geven. De grafisch vormgeefster heeft een indrukwekkende staat van dienst. Professioneel met haar bedrijf Studio R+M en daarnaast vrijwillig voor verschillende culturele organisaties in Soest en omstreken. 

‘Voor Artishock ontwierp ik de huidige huisstijl. Omdat alle werkgroepen hier verschillend zijn, gaf ik ze allemaal een eigen logo en kleur. De werkgroepsleden kregen sjablonen van mij zodat zij zelf posters en flyers kunnen maken voor hun eigen activiteiten. Elke werkgroep kan daarin z’n ei kwijt, terwijl de buitenwereld in één oogopslag ziet: dít is een activiteit van Artishock.’ 

Trots is ze ook op het naslagwerk 50 jaar Artishock (2016). ‘De vormgeving daarvan baseerde ik op het werk van kunstenaar Ben Joosten die aan de wieg stond van de vereniging.’ 

Voor het Jazzpodium ontwerpt Mayke twee keer per jaar de grote poster en de flyer met de agenda. Desgevraagd geeft zij advies en verricht hand- en spandiensten bij het maken van jaarverslagen, ledenpassen, algemene posters en flyers. Ook is ze betrokken bij de modernisering van de verenigingswebsite.

Webmaster

Sinds 2018 is Anton Drouen onze webmaster. Hij houdt de website bij, ververst de inhoud, zorgt voor technische updates en het onderhoud. Momenteel werkt hij aan modernisering van de vormgeving van de website en onderzoekt de mogelijkheid van het livestreamen van optredens. De meeste werkgroepen leveren de informatie en foto’s over hun activiteiten zelf aan, daarna formatteert hij die zodanig dat de pagina’s er aantrekkelijk en uniform blijven uitzien en online gezet kunnen worden. Over het belang daarvan is hij helder: ‘Een professionele website is essentieel, want ook online trekt Artishock forse aantallen bezoekers.’ 

Sinds 2002 is Anton actief in het Filmhuis als filmoperateur. Alsof dat niet genoeg is verzorgt hij sinds 2017 maandelijks het geluid van het Blues-Popconcert, maakt hij deel uit van de werkgroep Techniek, medeverantwoordelijk voor het reserverings systeem en is betrokken bij bijzondere activiteiten.

Het ‘webmasteren’ kost hem wekelijks minimaal een dag, al zijn er tijden dat hij er dagelijks aan werkt. Met plezier, zegt hij: ‘Want ik woon op loopafstand van Artishock en vind dit een gezellige kleinschalige club.’

Dance-In

‘Dan nemen wij de Dance-In wel over’, besluiten zes vaste bezoekers wanneer zij drie jaar geleden horen dat de toenmalige organisatoren ermee willen ophouden. ‘Stoppen kon echt niet, vonden wij’, zeggen Dance-In-coördinatoren Ingeborg van Hees en Saskia van Alphen. De vrouwen en een enkele man - die elkaar kennen van verschillende schoolpleinen, kinderdagverblijven en sportvelden – komen bij elkaar, halen ervaringen op bij de oude garde en geven een eigen draai aan het concept van de Dance-In. Ze verdelen de taken onderling en regelen drie keer per jaar een goede band en DJ’s. We hebben een enthousiast publiek en de avonden worden goed bezocht, zegt Ingeborg. ‘Met honderd man publiek is de avond zelf een hele klus. Achter de bar moet je echt aan de bak.’

De eindverantwoordelijkheid ligt bij Ingeborg en Saskia, die blij zijn dat ze kunnen vertrouwen op de inzet van een heel team dat hen ondersteunt met posters maken, publiciteit, geluidstechniek, barbezetting opbouwen en schoonmaken. Artishock is een centrum om te koesteren, vinden ze. ‘Er is hier een grote vrijheid van wat je allemaal mag en kunt.’

Geluid 

Music starts here staat op de hoody die hij draagt tijdens het gesprek. Treffender kan niet, want Ruud Nooy is sinds jaar en dag geluidstechnicus voor Jazzpodium Artishock. Elk optreden bereidt hij thuis voor op zijn indrukwekkende mengpaneel dat hij digitaal kan instellen. ‘Vooraf wil ik weten wat de bezetting van een band is en waar elke muzikant gaat staan zodat ik met de benodigde kabels en apparatuur maatwerk kan leveren. Dat wordt gewaardeerd en als de bandleden gelukkig zijn, spelen ze beter.’ 

Voor elk optreden doet hij een soundcheck: hoe klinkt het zonder publiek? Mét publiek ontstaat er weer een andere akoestiek, maar ook dan weet hij exact wat hij moet doen om het geluid optimaal te krijgen. Ik ben een technofreak, zegt hij met een bescheiden lachje. ‘Zelf speel ik geen noot, laat mij maar schuiven.’

Ook regelt Ruud steevast het geluid op Koningsdag en maakt hij deel uit van de werkgroep Techniek. ‘Geluidstechniek kan iedereen leren, maar het gaat om je oren. Mijn oren zijn mijn instrument: het draait om luisteren en het begrijpen van muziek.’

Galerij 

Jaarlijks organiseert de werkgroep Galerij negen tentoonstellingen in de grote zaal. De exposerende kunstenaars wonen doorgaans in Soest of Baarn, en samen met iemand uit haar werkgroep bezoekt coördinator Conny van Gelder potentiële exposanten om hun werk te bekijken. ‘Het gaat om amateurs en professionele kunstenaars. Wij streven naar een zekere kwaliteit voor een evenwichtige tentoonstelling. Soms spreekt iemands kunst je niet aan, maar is het kwalitatief in orde: het kan ook een kwestie van smaak zijn.’ 

Ze vervult haar taak met liefde. ‘Ik hou vooral van het interviewen van de kunstenaars, al komt er heel wat meer bij kijken. We besteden er veel zorg aan.’ 

Ook is ze erbij als het werk wordt opgehangen. ‘Het gaat erom dat de ruimte evenwichtig wordt ingericht, want soms komt een schilderij op een andere plek beter uit. De openingen waarvoor de kunstenaar eigen gasten uitnodigt zijn altijd bijzonder.’ Ondertussen denkt de werkgroep na over nieuwe ideeën zoals beeldhouwwerk en videokunst. Bij Artishock voelt ze zich als een vis in het water: ‘Ik word blij van deze club mensen.’

ArtishockBerichten 

Met drie naslagwerken over Artishock op zijn naam wordt Bart van der Wal ook wel ‘Chroniqueur van Artishock’ genoemd. Als hij zo’n tien jaar geleden verneemt dat de werkgroep Filmhuis een PR-medewerker zoekt, toont hij interesse. ‘Omdat ik tijdens het sollicitatiegesprek had verteld over mijn schrijflust, werd ik gevraagd om, samen met twee ervaren Artishockers en een gerenommeerd grafisch vormgeefster, het jubileumboek te schrijven ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan. Ik dook hiervoor in de archieven, vlooide dozen vol informatie door en interviewde diverse betrokkenen.’ 

Na publicatie van 50 jaar Artishock (2016) volgen 40 jaar Film in Artishock (2018) en 50 jaar Jazz in Artishock (2020), twee uitgaven die hij in nauw overleg met deze werkgroepen schrijft.

Schrijven en tekstopmaak vindt Bart ‘gewoon leuk’. Sinds twee jaar stelt hij het digitale verenigingsblad ArtishockBerichten samen, het Jaarverslag 2021 is van zijn hand en maandelijks maakt hij de folders, flyers en posters voor het Filmhuis. Soms staat hij achter de bar en tussen de bedrijven door werkt hij aan een thriller waarin óók Artishock een rol speelt.

Wijsbegeerte

In Artishock kan indrukwekkend veel, zegt Kees Waagmeester, oud-voorzitter en coördinator van de werkgroep Salon van de wijsbegeerte. ‘Er is een bar, licht, geluid, verwarming, er zijn stoelen. Je mag het allemaal gebruiken en dan ondersteunt Artishock je ook nog met alles.’

Omdat hij het jammer vindt dat filosofische debatten vooral worden bepaald door mensen die ervoor hebben gestudeerd en daardoor vaak wat theoretisch blijven, besluit hij zeventien jaar geleden tot oprichting van de Salon. ‘We lopen allemaal tegen wereld- en levensproblemen op en het is fijn om daarover met elkaar in gesprek te gaan. Waar zitten mensen mee? Wat doen mensen, hoe en waarom?’ 

Jaarlijks wordt de Salon vier of vijf keer georganiseerd, waarbij de werkgroep vooraf de onderwerpen bepaalt. ‘De vorm van de avond varieert. De introductie bestaat bijvoorbeeld uit een interview, een boek dat iemand heeft gelezen of uit drie deelnemers rond een thema. Daarna kan iedereen reageren. Samen geven we de avond vorm, zonder een deskundige die richting geeft. Het gaat om het onderlinge gesprek. En er is muziek, dat maakt het nog gezelliger.’

Filmhuis

Klassiek

Stuif In

Het laid back-zusje van de Dance-In is de Stuif In. Bij de Dance-In-organisatoren groeide de behoefte om een paar keer per jaar een cultureel café te organiseren, bijvoorbeeld rondom een muziekfilm of muziekstroming. De bar blijft de hele avond open, later komen, tussendoor een drankje halen of blijven kletsen aan de bar mag allemaal. ‘Zo’n beetje zoals je zelf thuis naar een film kijkt of naar muziek luistert’, zeggen Saskia van Alphen en Ingeborg van Hees. ‘Dan zit je ondertussen ook te appen of loop je weg om wat te drinken te halen.’ 

De Stuif In is een plek om bij te praten met oude bekenden en om nieuwe te leren kennen en tegelijk muzikale of culturele herinneringen op te halen. 

Theater

Als Ron van Empelen in 2019 bij Artishock aanklopt met ideeën voor theatervoorstellingen valt dit in goede aarde. Ook omdat hij eerder in Zeist zijn sporen op dit vlak heeft verdiend met een jeugdcultuurfestival en als bestuurder bij een succesvolle theatergroep. Met behulp van doorgewinterde Artishockers zet hij een nieuwe werkgroep op en plant voorstellingen. ‘Helaas moesten we vanwege Covid veel afzeggen. Maar we hebben ons als werkgroep herpakt en voor dit jaar staan er weer vijf voorstellingen op de agenda.’ 

Informeer naar zijn plannen en de coördinator loopt over van de ideeën voor muziektheater- en toneelvoorstellingen, het liefst in samenwerking met (muziek)scholen. Daarmee hoopt hij iederéén te trekken, maar vooral jeugd, dertigers en veertigers. Daarnaast nodigt hij regionale toneelgroepen uit om hier hun try outs te spelen. 

‘Artishock beschikt over een klein podium wat betekent dat niet elke theaterproductie hier past, maar er zijn voldoende mogelijkheden. Omdat in het theater licht cruciaal is, schaften we nieuwe lampen aan en een mengpaneel. En we kochten headsets zodat de spelers ook achterin de zaal verstaanbaar zijn.

Ledenadministratie

‘Iedereen vindt het de normaalste zaak van de wereld dat de ledenadministratie wordt bijgehouden, alleen heeft niemand er belangstelling voor.’ Al jaren verricht Emily Heijna die vanzelfsprekende taak: niet moeilijk, wel arbeidsintensief en nauwkeurig werk. 

‘Toen ik het destijds overnam van mijn voorganger stapte ik over op een ander datasysteem, vroeg leden hun lidmaatschapsgeld eens per jaar over te maken en introduceerde het ledenkaartje.’ 

Ze verwerkt elke nieuwe aanmelding en opzegging. Om de decemberdrukte te vermijden, verzendt ze het eerste betalingsverzoek in november. Prompt daarop volgt een hoos aan betalingen. Wie zijn contributie in mei nog niet heeft betaald, ontvangt een betalingsherinnering. In de zomer en soms zelfs in oktober herhaalt ze die, waarna jaarlijks uiteindelijk van ongeveer zes niet-betalende leden het lidmaatschap namens de vereniging wordt opgezegd. 

‘De meeste mensen worden lid nadat zij door iemand zijn meegenomen naar een activiteit. Als ik met een bezoeker in gesprek kom, informeer ik vaak even of ze lid zijn, want lang niet iedereen realiseert zich dat de leden van groot belang zijn voor de continuïteit van Artishock.’

Bestuurslid 

Gerard Hupperetz woont nog maar net in Soest als zijn vrouw hem begin 2018 een lidmaatschap op Artishock cadeau geeft. Als hij niet veel later verneemt dat de vereniging bestuursleden zoekt, steekt hij zijn voelhorens uit. Want als nieuwe inwoner wil hij graag een bijdrage leveren aan het lokale verenigingsleven, in het bijzonder op het gebied van kunst en cultuur. 

Als bestuurslid heeft Gerard externe contacten in zijn takenpakket net als Theater en PodiumPlus. Daarnaast is hij het aanspreekpunt voor het coördinatorenoverleg. 

‘In een bestuur als dit ben je bij van alles betrokken, waardoor ik hier in korte tijd en ondanks corona veel mensen heb leren kennen. Als ik donderdags over de markt loop, maak ik om de haverklap een praatje. Binnen Artishock merk ik dat mensen het gemakkelijk vinden contact met mij op te nemen. Mijn uitgangspunt is positief. Liever kijk ik naar hoe iets wél kan in plaats van praten over wat er niet kan en wat problemen oplevert. Ik vind dit een leuke organisatie met al die uiteenlopende karakters en idem activiteiten. En dan heeft het ook nog die knusse film- en theaterzaal.’

Penningmeester

Via hardloopvrienden ontdekt hij een jaar of vijf geleden de bluesavonden. Als hij erachter komt dat Artishock een nieuwe penningmeester zoekt, meldt hij zich aan. Sinds 2019 zit Rob van Beek als penningmeester in het bestuur. Met zijn financiële achtergrond kijkt hij kritisch naar de geldstromen: wat komt erbij, wat gaat eraf en wat is daarvan het resultaat? Ook daarnaast is er genoeg te doen: denk aan de BTW-administratie, subsidies en de jaarlijkse belastingaangifte. ‘Ondanks alle Covid-beperkingen kwam ook de afgelopen jaren de bodem van de schatkist niet in zicht. Integendeel, het aantal leden groeit en dat is ons bestaansrecht.’

Hij herontdekt Artishock in een periode waarin er veel in zijn leven verandert. Hij voelt zich thuis bij de mensen, de sfeer, het gebouw en ook het kleinschalige spreekt hem aan. Artishock wordt eigenlijk gevormd door allemaal kleine ‘familietjes’, mensen die vertrouwd zijn met elkaar en een hobby delen. Bovendien is het lekker in Soest: ‘Je pakt de fiets, rijdt de heuvel over en je bent er.’ 

Bestuurslid, Filmhuis techniek en IT

‘Gezellige zaal met sfeervolle verlichting, goede films en perfectie in projectie en geluid.’ Over de sterke punten van Filmhuis Artishock – ‘de kurk waarop de vereniging drijft’ - hoeft Hans Crane niet lang na te denken. Het medium film boeit hem, al ligt zijn interesse ook bij wat het publiek níet ziet: de techniek. ‘Vanaf de eerste films die ik zag vroeg ik me af: wat gebeurt er allemaal achter de schermen?’

Als hij als achttienjarige een keer bij een filmcabine naar binnenkijkt, is hij verkocht en duurt het niet lang voor hij bij de plaatselijke bioscoop wordt ingeroosterd als filmoperateur. 

In 1998 bezoekt hij Artishock voor het eerst en sindsdien is hij verantwoordelijk voor de techniek van het Filmhuis. ‘Ik ben bescheiden en heb er geen moeite mee om ongezien aan het werk te zijn.’ Al snel neemt hij deel aan het coördinatorenoverleg en treedt later toe tot het bestuur, waar hij naast film ook de IT-infrastructuur onder zijn hoede neemt. ‘De sfeer in Artishock zorgt ervoor dat je al snel het gevoel krijgt: hier wil ik bij horen.’ 

Vicevoorzitter

Zij is vicevoorzitter sinds april 2020 en verantwoordelijk voor de in- en externe communicatie. ‘Samen iets doen brengt je verder, daarin kan ik mijn ei kwijt. Vrij snel zie ik wat er beter kan en ergens een bijdrage aan leveren zit in mijn aard. Ik zorg er graag samen met anderen voor dat dingen lukken.’ 

In 2009 bezoekt Jozé Rutten Artishock, meldt zich aan als lid en wordt filmhuiscoördinator. Onder haar enthousiasme groeit het filmhuisteam naar dertig vrijwilligers, die gezamenlijk alles wat er bij een filmavond komt kijken, naar een hoog niveau tillen. Nuchter stelt ze: ‘Artishock probeert leden en incidentele bezoekers te bereiken, dan moet je er ook voor zorgen dat je kwaliteit levert.’ Daarbij verliest ze de vrijwilliger niet uit het oog: voor hen moet het net zo goed leuk zijn zich in te zetten voor de vereniging. Nadat zij in 2018 stopt als coördinator, blijft ze actief in het filmhuis, maar springt in 2022 in als tijdelijk coördinator. Daarnaast fungeert ze ook als coördinator van de werkgroep Zang en regelt zaken voor de koren ES Klein en Het Nieuw Soester Koor. 

Voorzitter

Secretaris

Meteen de eerste avond waarop hij Artishock bezoekt, wordt hij lid: ‘Vanwege de ongedwongen sfeer en de charme van het gebouw.’ Als - lang daarna - Gijs van der Scheer in 2020 stopt met werken, stapt hij in het bestuur waar hij zich bezighoudt met de lange termijnstrategie. ‘Wat gebeurt er lokaal en regionaal en hoe kan Artishock daar op inspelen?’ Hij volgt het gemeentelijke cultuurbeleid op de voet en zoekt contact met andere lokale (culturele) organisaties om te bekijken of – tijdelijke – samenwerking mogelijk is. Regelmatig spreekt hij de verantwoordelijke ambtenaren en wethouder. ‘Met goede informatie zie je overal kansen.’ Als secretaris focust hij zich daarnaast op de lange termijn, want dat vindt ie gewoon ‘het boeiendst’. 

‘Het leuke van Artishock is dat alles wordt bedacht en georganiseerd door mensen die zélf iets willen. Filmliefhebbers runnen het filmhuis, wie wil discussiëren vindt zijn weg naar de Salon van de Wijsbegeerte of Tegenlicht Meet-Up en dansfanaten maken de Dance-In mogelijk. Het bestuur heb je daarvoor helemaal niet nodig’.